«Χλεύη» ή «Θυμικό»
Η εμπλοκή του Γιώργου Παπανδρέου στον αγώνα της διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ έχει οξύμωρα δεδομένα. Ο ΓΑΠ υπήρξε ξανά αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, υπήρξε Πρωθυπουργός με νίκη με διαφορά 10% από την ΝΔ του Κώστα Καραμανλή, με την επικοινωνιακή προσέγγιση «Λεφτά Υπάρχουν». Υπήρξε τολμηρός πολιτικός με έντονα «μοντέρνες» τοποθετήσεις «πράσινων» ιδεών, ψηφιακών ιδεών και πολλών άλλων καινοτομιών.
Παρόλα αυτά η ζωή και οι προσωπικές του αντιλήψεις τον έσπρωξαν στο ΔΝΤ, τη Χώρα στο πλήγωμα της εικόνας της και τους Πολίτες της στα Μνημόνια που καταρράκωσαν την ζωή πάρα-πάρα πολλών ανθρώπων στην Ελλάδα.
Σήμερα ο ΓΑΠ επανέρχεται, παρά τις μεγάλες ήττες του, ταράζοντας το τοπίο, σχεδόν από το πουθενά. Όλη του η πολιτική ιστορία ακροβατεί ανάμεσα σε ένα δίπολο. Είτε θα επικρατήσει η «χλεύη» για τις αποτυχίες του προσωπικές, εικόνας και πολιτικές είτε θα επικρατήσει η λάμψη του «θυμικού» της πρώην ιδιοκτησίας του ΠΑΣΟΚ από την οικογένεια Παπανδρέου έλκοντας πάλι πίσω στο συγκεκριμένο κόμμα ψηφοφόρους από το ΣΥΡΙΖΑ.
Ταυτόχρονα αυτή η υποψηφιότητα όπως και να το κάνουμε έχει ένα μέγεθος και εκτόπισμα, φυσικά σαν ένα νόμισμα με δύο ετερόκλητες όψεις, που συμπιέζει τα μεγέθη των υπολοίπων υποψηφίων μικραίνοντας τους.
Και το μεγάλο δίλλημα είναι αν θα επικρατήσει η «χλεύη» ή το «θυμικό» που θα διαπεράσει ολόκληρο τον προεκλογικό αγώνα όλων των υποψηφίων. Ωστόσο το όραμα για την Ελλάδα παραμένει από όλους ένα ερωτηματικό.
Επιστροφή